قدس آنلاین – گروه استان ها – وحید صدر: استان ایلام در منتهی الیه غرب کشور، چیزی حدود دو ماه قبل از آغاز رسمی جنگ تحمیلی، مورد تهاجم ارتش بعث عراق قرار گرفت، تهاجمی که منجر به شهادت اولین شهید حفاظت از کیان ایران اسلامی، شهید «روح اله شنبه ای» در ۱۸ شهریور ۵۹ در پاسگاه نی خزر در منطقه میمک گردید.
پس از آن، اشغال منطقه میمک که منطقه ای قشلاقی برای عشایر و طوایف مختلف ایلام محسوب می شود، عشایر ایلام را وادار به ساماندهی برای حفظ خاک وطن کرد و مردم غیور ایلام و ایلات و طوایف خصوصاً ایل خزل توانستند با سلاح های شکاری، از پیشروی ارتش رژیم بعث به خاک کشور جلوگیری کنند و با کمک نیروهای ارتش و بسیج در ۱۹ دی ۵۹ دشمن را به پشت مرزها به عقب برانند.
جنگ تحمیلی و بمباران های گاه و بی گاه شهرهای ایلام، مردم ایلام را آواره کرد، آواره کوه ها و دشت های اطراف، اما با این وجود مردم استان ایلام هیچگاه از استان خارج نشدند و زنان و مردان این سرزمین علی رغم تلخی های فراوان به پایگاهی اطمینان بخش برای مجاهدت های رزمندگان گردیدند.
بمباران مناطق مختلف استان ایلام از مهران و دهلران تا ایلام و زمین فوتبال چوار، صحنه های دردناکی را رقم زد، آنقدر دردناک که نسل به نسل آن را نقل کرده و یادآوری می کنند، از شیون و ناله های مادری که خود زخم برداشته اما فراق و هجران فرزندش را نمی تواند باور کند، از زوزه های موشکی که خانه ها و مأمن زندگی مردم ایلام را به تلی از خاکستر تبدیل کرد، از بدنی که بدون سر می دود و ویرانی که در شهرها بجای گذاشت!
مردم ایلام همه ایثارگرند! ایثارگر مقاومت و جانفشانی در راه میهن و اسلام و نظام! اما با این وجود و با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی و حدود ۳۰ سال از پایان جنگ تحمیلی هنوز که هنوز است، خانواده های بسیاری نتوانسته اند از خدمات ایثارگری استفاده کنند، اینان که الان مسئولند و بر مسند ریاست تکیه زده اند، نمی توانند درک کنند شرایط سخت آن زمان را! زمانی را که بمباران هوایی، رعب و وحشت را بر مردم مستولی کرد.
به راستی چه کسی پاسخگوی حق از دست رفته مردم ایلام است؟ مردمی که سخت ترین شرایط را تحمل کردند تا خاک وطن را از دست ندهند، مردمی که با صدای خوفناک هواپیماهای جنگی نمی دانستند به کجا پناه ببرند! آیا همه مردم ایلام نباید جزو جامعه ایثارگران و جانبازان قرار گیرند؟ آیا مردم ایلام این حق را ندارند که از خدمات آن استفاده کنند؟ چرا و به چه حقی مردم ایلام از این حقوق مسلم خود، بی نصیب مانده اند؟ کدام مسئول می تواند پاسخ مردم ایلام را بدهد؟ آیا آن کس که در بحبوحه جنگ تحمیلی ترکش های بسیاری بدنش را تکه تکه کرده، می توانسته بدنبال تشکیل پرونده باشد؟
آری مردم ایلام همگی بایستی جزو جامعه ایثارگر کشور محسوب شوند، چرا که صدمات جسمی، روحی و روانی دوران دفاع مقدس، هنوز در کالبد مردمان این دیار دیده می شود و زخم های ۸ سال دفاع مقدس، بر تن خسته مردم ایلام بی داد می کند و چشم انتظار مرهمی برای تسکین است.
پس ای مسئولان؛ مردم مرزدار ایلام که جانشان را در راه وطن فدا کرده اند، چشم انتظار دریافت حداقل حقوق خویش هستند، یاریشان کنید.
نظر شما